Wilk szary(canis lupus)
WYSTĘPOWANIE:
lasy Eurazji i Ameryki PółnocnejZagrożenia:
- kłusownictwo
- kolizje z pojazdami
- konflikty z hodowcami zwierząt gospodarskich
- Adoptuj
- Dla dzieci
- Przekaż Darowiznę
- Inne formy wsparcia
- FAQ
AdoptujWilka w prezencie
Jest inteligentny, wytrzymały i niezwykle opiekuńczy w stosunku do swojej watahy. Na co dzień dba o to, aby w leśnym ekosystemie panował ład i równowaga.
ŻYJE OKOŁO
2000
OSOBNIKÓW
W POLSCE
Czy wiesz, że...
Wilcza grupa rodzinna liczy zwykle około
od 4 do 6 osobników.
POPULACJA WILKA
Zagrożenia
DZIAŁALNOŚĆ CZŁOWIEKA
Działania człowieka przyczyniają się do fragmentacji optymalnych siedlisk wilków oraz zwiększają śmiertelność wilków w kolizjach drogowych.
NEGATYWNY WIZERUNEK
Negatywny wizerunek spowodowany atakami na źle zabezpieczone zwierzęta gospodarskie. Takie zachowanie powoduje sytuacje konfliktowe między hodowcami a wilkami.
Co Ty
możesz zrobić
dla wilka
Symbolicznie adoptując wilka, wspomagasz działania WWF, zmierzające do ograniczania szkód powodowanych przez wilki, kształtowania i promocji koegzystencji między społecznościami lokalnymi i wilkami oraz do poprawy społecznego wizerunku wilka.
Każdy, kto zaadoptuje za kwotę 30 zł i wyższą, dostaje imienny certyfikat symbolicznej adopcji wilka.
Jeśli nie możesz nas wesprzeć, PODZIEL SIĘ informacją o wilku szarym ze znajomymi!
Certyfikat adopcji wilkaCertyfikat adopcji wilkaTy też możesz pomóc
Co robi wwf?
Zmienianie wizerunku zwierzęcia
Tworząc publikacje, kampanie medialno-informacyjne, programy edukacyjne, szkolenia i warsztaty
Przeciwdziałanie szkodom
przekazując zestawy pastuchów elektrycznych wyposażonych w panele słoneczne oraz psy stróżujące
Ograniczanie szkód
poprzez współpracę z regionalnymi dyrekcjami ochrony środowiska.
A to wszystko
dzięki Tobie!
O wilkach
Dowiedz się więcej
o wilkach
W stadzie raźniej
Wilcza wataha to grupa osobników, której organizacja przypomina tradycyjną rodzinę. Każdy osobnik ma w niej swoje miejsce, a wszystkich łączą silne więzi. Najwięcej musi dać z siebie para rodzicielska wilków, natomiast dzieci, starcy i chorzy są na uprzywilejowanych pozycjach.
Wilki doskonale komunikują się między sobą – poprzez wycie lub wydawanie innych odgłosów, a także pozawerbalnie wydzielając zapachy, obserwując mimikę czy przybierając określoną postawę ciała.
